In deze tijd van het multi-tasken komt men er achter dat 1 ding tegelijk doen of gewoon niks doen ook heel goed is. We moeten al zo veel. En we staan contant “aan”.
In het kader van mijn experiment ben ik 10 minuten naar buiten naar een waterplas gaan staren. En verder niks. Zitten, kijken en waarnemen. Het is een regenachtige dag dus het zien vallen van de regendruppels in een plas was mooi. De ene druppel geeft meer rimpels dan andere druppels. Soms vallen er meer tegelijkertijd. Sommige botsen. Er is een ritme en dan ook weer niet.
Ik heb wel even de wekker (10 min.) gezet, want tja ik heb ook nog dat to-do lijstje waar ik nog wat mee wil. Maar het gaf rust en ik zag dingen die ik eerder niet zo gezien heb. Het spelen van de regendruppels. En wat is de natuur toch mooi. Daar mag ik best vaker bij stil staan.
