Hoe kom ik tot een beeld? Ik zat al een tijd na te denken over hoop. Wat is hoop? En wat betekent hoop voor mij? Hoe vertaal ik hoop in een beeld?
Ik begin met een onderzoek.
De definitie van hoop volgens Wikipedia is:
Hoop is de onzekere verwachting dat een bepaalde gewenste gebeurtenis zal plaatsvinden. Er zijn twee tegengestelden van hoop: wanhoop als de kans op de gewenste gebeurtenis verkeken lijkt, of vrees als de (onzekere) verwachting een ongewenste gebeurtenis betreft. … Hoop kan passief zijn, zoals een wens, maar ook actief.
Vervolgens stuitte ik googlend op dit blog. En daar stond:
Hoop heeft voor mij een twijfelachtige betekenis. Zo van : “ik heb er eigenlijk geen vertrouwen in”. En dat is precies wat ik nodig heb, vertrouwen. Dus wanneer ik zeg “ik hoop dat…,” geef ik het niet de krachtige energie mee die ik zou willen. De juiste intentie is er, echter de manifestatie blijft uit. Hopeloos. Voor mijn gevoel dan. Ook wanneer je het uitspreekt tegen de ander: “Ik hoop dat je…” Nee, dat heeft geen kracht. En dat is precies wat de ander nodig heeft, kracht. Er klinkt ook een onmetelijke afhankelijkheid in. Alsof hetgeen je wenst, je eigenlijk niet echt kunt verwachten.
– Toen ik dit bovenstaande las, deelde ik zijn of haar mening wel. Dit gaf mede food for thought.-
We twijfelen aan onze intenties, aan onze kracht. En misschien nog wel het meest aan onze wil. Want wat is het wat we willen? Is het de “hoop op” of is het “de wens dat”. Zien we het al voor ons, datgene waar we zo op hopen?
Ik heb ook nog gekeken naar wat synoniemen voor hoop. Synoniemen als illusie, uitzicht, vertrouwen, verwachting.
En dan begint mijn proces:
Hoop doet mij denken aan een wolk. Je kan het zien maar niet vastpakken. De wetenschap dat achter de wolken de zon is. Dat vind ik zo mooi aan vliegen dat je door het wolkendek vliegt en dan op de wolken neerkijkt. De rust die mij dat geeft. Ik vind dat een oneindig mooi beeld. Voor mij staat een wolk voor hoop. Het weten en niet verwachten.
De zee staat voor eb en vloed. Twee tegengestelden. De actieve en niet actieve kant van hoop. Zand filtert. En filtert daarmee hoop.
Witte kleding staat voor ongekleurd, zuiver. Geen gekleurde invloed op hoop.
Vogels staan voor vrijheid.
De houding is actief. Actief proberen -> te vangen, te pakken. Iets pakken wat niet te pakken valt. Met een touw hoop vasthouden. Beweging in het beeld.
Mijn tekst. Ik ga mijn woorden kiezen die passen. Die uitleggen of samenvatten wat ik voelt.
Het hele proces kost tijd. Het woord komt op en dat laat ik dan een tijdje marineren. Ik denk erover tijdens het hardlopen. Het beeld begint zich te vormen. Ik teken het heel globaal in een schriftje. Ik ga op zoek naar wat ik nodig heb. In dit geval een zonnige dag zonder wolken. Witte kleding en een touw. En dan ga ik het fotograferen. Vervolgens komt het moeilijkste. Het beeld vertalen in 2d.
Ik ben een beeld denker. Beelden vormen zich in mijn hoofd. Ik ben ook altijd aan het denken. Anderen worden daar wel eens gek van. Maar het is hoe mijn brein werkt.
Wat een prachtig beeld. Het ontroert me en maakt me blij. Knap om zo veel emotie los te maken met je werk. En ik vind het geweldig hoe je ons een inkijkje geeft in jouw proces. Het creatieve proces in het individu is een van mijn favoriete onderwerpen! Ook leuk om te zien dat je proces lijkt op hoe een artikel tot stand komt. Ik denk in beelden (en ook woorden, hoor :)) die ik in woorden omzet. Maar in dit geval heb jij de cirkel ook rondgemaakt: idee, uitwerking in beeld, uitgelegd in woorden (kort door de bocht). Maar het beeld is het allerbelangrijkste hier en ik vind het heel mooi. Dank je wel voor het delen. Het is ook heel leuk om de schetsjes te zien. Verder ben ik benieuwd hoe de praktische kant gaat, met alle haken en ogen; het weer, het vinden van de juiste props, de reis naar de locatie enzovoort. Misschien voor een volgend blog. Of een podcast 🙂