Als je in de spiegel kijkt, wie zie je dan? Zie je jou 18-jarige zelf met je dromen en idealen? Dat meisje dat de wereld wilde veranderen, verbeteren. Dat meisje dat echt niet zou zwichten, voor niks. Het meisje dat in de kroeg ervan hield om discussies te voeren over politiek, vegetarisch zijn en opkomen voor je medemens. Het meisje dat thuis had geleerd te staan voor wat je dacht.

hilde van der sterren 18 jaar

keuzes maken

Dat meisje dat toen ze met 19 op zichzelf ging wonen dat toch best lastig vond, maar dat niet echt wilde toegeven. Ze had immers er zo naar uit had gekeken. Dat meisje dat soms ging twijfelen, of ze wel de juiste keuzes maakte. En wat als dat niet zo was kan ze dan nog terug? Moest ze gaan studeren? Als au-pair naar Frankrijk gaan, wat ze altijd wilde of toch gaan samenwonen met haar vriendje en een baan zoeken?

Of zie je dat 25-jarige meisje (of moet je nu vrouw beginnen te zeggen) dat wist dat ze graag kinderen wilde, maar omdat ze een paar keer in een zwaar voorstadia van baarmoederhalskanker had gezeten niet wist of dat nog zou lukken. Dat meisje dat een flink aantal behandelingen nodig had om de steeds terugkerende onrustige cellen te bestrijden. Dat meisje wat te horen kreeg dat als ze ooit zwanger zou worden, er een grote kans zou zijn dat ze de zwangerschap niet zou kunnen voldragen. Dat meisje dat haar hele leven één grote wens had, om moeder te worden. Moeder worden en een eigen gezin te stichten. Een eigen veilige community in deze harde wereld.

Wie zie jij? Terugkijkend zie ik dat elk stadium dat ik doorlopen heb, een bouwsteen is voor het fundament van mijn leven. Leg dat fundament vast. Ik vind dat zo mooi als ik naar mijn kinderen kijk . Ja, het zwanger worden is gelukt, en het zwanger blijven ook. Op Borneo hebben we twee dochters gekregen en wat later in Oman nog een zoon.

Ik begin te zien wat hun bouwstenen zijn. Ze zijn nog jong, maar ik weet dat je keuzes kan maken en ze weer kan bijstellen. Ik ben bijv. gaan samenwonen en heb een baan gezocht en ben toch een aantal jaren later gaan studeren. Leef! En leg het vast. (Mijn verhaal wordt een andere keer vervolgt). Niets is voor eeuwig. Niet je keuzes, je kan altijd je pad weer bijstellen. Maar ook niet je leven. Leg het vast.

hilde van der sterren 49 jaar
foto credit: Wendy de Craemer
hildevandersterren -niets is voor eeuwig

Wil jij een bouwsteen van nu vastleggen? Ik heb een speciaal project waarin je oproep om te kijken naar wat jij kan vieren. Je kan een [VIER] sessie boeken of je kan je opgeven om kans te maken op een sessie. Kijk hier voor meer info.