Menu
Facebook-f Instagram Linkedin-in Pinterest

Blog

Dag 10 in mijn zoektocht naar inspiratie | podcasts

Als ik in de auto zit, kook, met de hond wandel of aan het schoonmaken ben, dan luister ik graag naar een Podcast. Ik luister naar best wel veel verschillende. Naar creative podcasts, podcasts over ondernemen, podcasts over fotografen, scrapbooking, noem het maar op. 

En een zeer inspireerde Podcast is die van Oprah – Supersoul conversations. En deze aflevering ging over regret and forgiveness. 

Nobody is going to do your life for you. 

Oprah and Cheryl discuss the meaning of forgiveness and the importance of vulnerability and regret. 

Dag 9 in mijn zoektocht naar inspiratie | plannen omgooien

Genieten van wat er is. De plannen omgooien, als dat kan. 

Vandaag was het prachtig weer en ik voelde dat ik even niks wilde doen. Even geen to-do lijstje. Even niks. Vooral niks hoeven/moeten. En dat is gelukt. Ik heb lekker met een boekje in de tuin gezeten en een strandwandeling gemaakt. 

En ik heb ook de tijd genomen om ervan te genieten en me niet schuldig voelen dat ik niet heb gedaan wat ik wilde/moest doen 😉

Dag 8 in mijn zoektocht naar inspiratie | je jongere zelf

Wat zou je jongere zelf zeggen? Eh wat? Als je kijkt naar een foto van jezelf toen je jonger was. Bijvoorbeeld toen je op de lagere school zat. Wat waren haar dromen, haar verlangens, haar idealen? 

Wat voel je als je naar haar kijkt? In mijn geval zie een meisje dat de wereld onbevooroordeeld tegemoet keek. Dat al jong iets wilde maken. Op haar verlanglijstje stond altijd iets om te knutselen. Het maken vond ik het leukst en of het daarna werd wat ik wilde, was een tweede. Ik kan me nog werkjes uit die tijd voor de geest halen. Het ging niet om goed of slecht. Je maakte het gewoon. Ik had/heb een rijke fantasie en daarmee kon ik van alles verzinnen. 

Dat meisje van toen, zit nog steeds in mij. Wanneer ga ik weer eens met haar spelen? Spelen om het spelen en niet om het eind resultaat. En zonder oordeel. Het is jammer dat er vaak een meetlat naast wordt gelegd. En dan metname door mijzelf. 

Het is goed om aan dat kleine meisje te blijven denken. 

Dag 7 in mijn zoektocht naar inspiratie | Workshops

Ik hou van het volgen van workshops. En een paar weken geleden heb ik de workshop bij @marualvarez_workshops.   gevolgd. Een hele fijne ochtend waarbij we allerlei verschillende dingen gedaan hebben. 

Dit was een van de oefeningen die we deden. Maru zette een muziekje op. Je houdt een potlood, krijtje of wat je wil vast. Je sluit je ogen en dan zet je het krijtje op papier en dat hou je op papier. En dan volg je je ademhaling of de muziek. Heerlijk vrij tekenen. Je ziet niet wat je doet. En het resultaat doet er niet toe. Het voelt heel erg bevrijdend. 

Ik raad haar workshops van harte aan. 

Dag 6 in mijn zoektocht naar inspiratie | Peter Lindbergh

ik heb er even over zitten twijfelen of ik vandaag  wel Peter Lindbergh wilde noemen. Hij is een enorme inspiratiebron voor mij, maar ik wilde niet meeliften op het feit dat hij net overleden is. 

Hij zou afgelopen week spreken op een event (The portrait masters) en daar keek ik erg naar uit. Hij laat een enorme leegte achter. Maar omdat het MIJN zoektocht is, noem ik hem toch ;-). Vooral ook dat hij de supermodels van de jaren 90 fotografeerde. Ik vond o.a. Cindy Crawford, Christy Turlington, Linda Evangelista GEWELDIG. Zijn zwart/wit foto’s zijn subliem. En vooral ook omdat hij niet zo van de make-up en dat soort dingen was. 

Ik had vroeger een prikbord op mijn kamer en daar hingen ook foto’s van hem. Deze foto’s hieronder zijn van zijn hand. Doe maar eens een google search om meer beelden van hem te zien.  Ik ben er echt even voor gaan zitten en heb in alle rust door zijn foto’s gescrolled. 

Dag 5 | zoektocht naar inspiratie | Claire Wineland

Wat een bijzondere documentaire. Ik weet niet zo goed wat ik er verder over moet zeggen. Ik ben er echt even stil van. Wat een spirit en wat een drive.  

Directed by Oscar-winning filmmaker Nick Reed & Ryan Azevedo, the film tells the story of activist and Claire’s Place Foundation Founder Claire Wineland through interviews and footage, exploring her fight with cystic fibrosis and how she has inspired millions to find purpose and to live proudly. 

At 21 years old Claire had over 35 surgeries and spent thousands of hours in the hospital, but that is not what defined her. 

In her own words, Claire shares her brave journey of facing unimaginable circumstances at a young age and how she became an advocate and activist for those living with terminal illness.

Dag 4 | zoektocht naar inspiratie | muziek

Ik hoorde Bruce Springsteen op de radio in de auto. En ik realiseerde me dat muziek natuurlijk ook een enorme inspiratiebron is. Muziek heeft iets magisch. Het kan je stemming veranderen. Zowel positief als negatief. Dat is best gek als je er goed over nadenkt. Dat muzieknoten, melodie/ritme en woorden, je gevoel kunnen beïnvloeden. Het nummer ‘dancing in the dark’ geeft me altijd een enorme boost. 

En dat is vooral om de zin; you can’t start a fire without a spark. En dat is wat je nodig hebt, een spark. Een vonkje,. Dat vonkje is het startpunt. En dat is natuurlijk ook zo voor inspiratie. Door even stil te staan en dan dat vonkje te voelen, ga ik weer aan. Als het druk is in mijn hoofd dan waait het te hard voor het vonkje om een vuur te laten branden. Dan wordt het vonkje uitgeblazen. Maar zodra ik rekening hou met het feit dat ik maar een klein vonkje nodig heb dan weet ik dat het klein kan beginnen. 

.

Het andere wat mij zo aanspreekt in het lied is letterlijk, dancing in the dark. Het is vast op vele manieren te interpreteren. Maar ik zie het ook als lekker je eigen ding mogen doen in het donker. Niet zichtbaar voor een ander. Dansen alsof niemand je ziet. Gewoon lekker voor jezelf. Voor een verlegen persoon als ik, is het een fijn gevoel dat ik mijn dingen in the dark mag doen. Dat ik mag experimenteren zonder dat er gelijk een spotlicht op staat. Ik vond dat ook zo mooi aan het liedje; ik heb stiekem met je gedanst van Toontje lager. Ik heb stiekem met je gedanst, ik hoop dat je het leuk vond. Hoe lief is dat? 

Misschien wordt het tijd om een inspiratie playlist in Spotify aan te maken!

Ik ben benieuwd wat jouw inspiratie muziek is. Laat het me weten dan kan ik het beluisteren en toevoegen aan mijn playlist. 

.

“Dancing In The Dark”

I get up in the evening
and I ain’t got nothing to say
I come home in the morning
I go to bed feeling the same way
I ain’t nothing but tired
Man I’m just tired and bored with myself
Hey there baby, I could use just a little help

You can’t start a fire
You can’t start a fire without a spark
This gun’s for hire
even if we’re just dancing in the dark

Message keeps getting clearer
radio’s on and I’m moving ‘round the place
I check my look in the mirror
I wanna change my clothes, my hair, my face
Man I ain’t getting nowhere
I’m just living in a dump like this
There’s something happening somewhere
baby I just know that there is

You can’t start a fire
you can’t start a fire without a spark
This gun’s for hire
even if we’re just dancing in the dark

Dag 3 | zoektocht naar inspiratie | appel

Ik ben vanochtend om 6.15 uur opgestaan om mijn “Miracle morning” te doen. Ik wilde het doen voordat de kinderen naar beneden kwamen, zodat ik niet afgeleid kon worden. Eerst de morning pages daarna Zen meditatie, vervolgens oefeningen en lezen.

Gisteravond is de Zenles weer begonnen. Ik ‘doe’  Zen in Voorschoten. En een van de dingen waar ik gisteren aan herinnerd werd, is doe het met aandacht. Wees in het hier en nu en doe het met volle aandacht.

Op de terugweg moest ik denken aan deze oefening. Eet een appel met volledige aandacht. Pak een appel en voel hem in je hand. Hoe voelt die? Wat is de vorm? Past die goed in je hand? Heeft hij bobbels of is hij overal glad? Wat is de kleur? Heeft hij een steeltje? En hoelang is het steeltje? En de onderkant, hoe ziet die er precies uit? En dan? Ga je ‘m uit de hand eten of snij je ‘m in stukjes? Hoe voelt het vel van de appel? Hoe zou je de kleur van het vruchtvlees omschrijven? Als je op de appel klopt, hoe klinkt dat dan? En vervolgens hoe smaakt de appel? Probeer woorden te geven aan de smaak. En hoe vaak kauw je op een stukje? Loopt het water je in de mond (speeksel) of is het een beetje wrang? Enfin, je snapt wel wat ik bedoel, denk ik 😉

Het eten van een appel is iets wat je vaak gewoon even doet. Ik eet vaak achter mijn computerscherm. Maar als ik op deze manier een appel eet dan wordt het een hele andere belevenis. Het wordt meer een moment op zich. Ik dacht ook na over de weg die een appel aflegt. Van bloesem tot hier bij ons thuis. Ik neem het vaak “for granted” dat het er gewoon is. En eet vaak nonchalant iets op. Het was bijzonder om hier even zo volledig bij stil te staan. 

Ik ga het niet doen bij alles wat ik eet :-). Maar zoals mijn zenlerares wel aangaf door dingen met volle aandacht te doen, ben je in het hier en nu. 

Dag 2 | zoektocht naar inspiratie | morning pages

Ik had het boek The Artist’s way al jaren in de kast staan. En toen Elisabeth het in Noorwegen noemde dacht ik oja. Ik doe een maandelijks mentorship van een jaar in Noorwegen. Dit leidt naar een expositie en je doet onderzoek naar je ontwikkeling in je ‘artist’ zijn. Beetje cryptisch maar ik weet niet zo goed hoe ik het anders moet uitleggen. 

Maar goed 1 van de opdrachten die we de eerste les kregen was….. de morning pages. Elke morgen gelijk nadat je wakker bent ga je drie pagina’s vol schrijven met wat er maar in je op komt. Je kunt het niet fout doen. Alles is goed. Je schrijft je gedachten op en houdt je schrijfhand op papier. Je leest het niet terug. Je blijft schrijven tot drie pagina’s vol zijn. 

Al schrijf je, ik weet niet wat ik moet schrijven drie pagina’s lang. Of ik heb helemaal geen zin om de vaatwasser straks te gaan uitruimen. Dat is ook goed. 

Het is een van de waardevolste schrijfoefeningen die ik ken. Ik wordt je bewust van mijn gedachten, van mijn ideeën, van mijn frustraties. Er komt van alles om de hoek kijken. En daardoor Ik leer mezelf beter kennen. 

Wat er eigenlijk gebeurd, is dat je je hoofd opruimt. Ik doe het gelijk na het opstaan als ik nog niet helemaal wakker ben. Ik voel me dan nog wat vrijer om het allemaal op te schrijven. En ik stop ook echt na drie pagina’s. 

DAG 1 | zoektocht naar inspiratie | Miracle morning

Dag 1–  van mijn zoektocht naar inspiratie. In onze dagelijkse appjes noemde Iris de Miracle Morning. Dit is een boek van Hal Elrod. Ik heb het boek nog niet helemaal gelezen (ik luister ‘m tijdens het wandelen met de hond via audible)  maar wat ik er nu al van mee neem is dat ik vroeg op sta. Dan neem ik twee glazen water en ga 20 minuten mijn ZEN meditatie doen. Daarna doe ik oefeningen en dan lees ik wat. Dit duurt ongeveer een uur. 

Ik moet eerlijk zeggen dat de meditatie gelijk na het opstaan heel fijn is. Vroeger deed ik ‘m wel eens op onze slaapkamer maar ik doe ‘m nu voor de tuindeuren in de woonkamer. En het geeft zo’n rust. Er komen allerlei inzichten daarna naar boven. Het klinkt een beetje zweverig maar het is wat het is. Daarna ga ik op mijn matje wat oefeningen doen. Beetje combinatie van yoga en strekoefeningen. En daarna ga ik lezen. Hierna heb ik het gevoel dat MIJN dag goed begonnen is. De nadruk op mijn omdat als ik dit niet doe DE dag gewoon begint. 

Doordat ik nu al iets voor mijzelf heb gedaan, zit ik op een betere plek om daarna de vaatwasser enz. uit te ruimen ;-). Ik doe het nu ongeveer een week en het bevalt er goed. Volgende week begint school weer. En denk dat ik dan om 6 uur (ja je leest het goed,  oef hier ligt een stukje uitdaging) ga opstaan zodat ik in alignment de dag kan beginnen.  

Iets wat ik nog wil gaan toevoegen is affirmaties. Op dit moment kijk ik voordat ik ga mediteren naar de dagelijkse post in de app van Spirit Junkie . Vanochtend was ik aan het nadenken over; the more light I shine IN the world. Eerst dacht ik dat hij ON de world was. Maar toen ik er overga ging denken dat het een licht schijnen is IN de wereld en niet over de wereld, werd dat verschil duidelijk. Joy geeft licht en licht straalt uit. Het wordt dat zo’n doorgeefluik. Enfin door wat tijd te nemen om bij dit soort dingen stil te staan, voel ik het van binnen borrelen. 

Ik heb mijn matje, zeekussen en timer gewoon in de woonkamer neergelegd. Anders is dat weer een reden om het niet vol te houden ;-). So far day 1.

Op zoek naar inspiratie!

Ik ben al een tijdje mijn inspiratie kwijt. Ik wist niet meer zo goed wat ik wilde. Wil ik blijven fotograferen? Zal ik gaan stoppen en wat anders gaan doen? We zijn de laatste jaren elke paar jaar van land gewisseld. Zou dat een van de redenen van mijn onrust  zijn? Is het weer tijd om te gaan? 

Nee ik geloof toch niet dat dat het echt is. Net voor de zomervakantie liet Vera mij weten dat ze met de studio wilde stoppen (wij deelden een studio in Leidschendam). En dat zette bij mij ook wel wat aan. Wil ik nog wel door? En wil ik dan weer in mijn eentje door? Ik fotografeer hooguit twee dagen per week en doe mijn nabewerking thuis. 

Wil ik daar weer in mijn eentje gaan zitten?  Wat wil IK? Uiteindelijk heb ik besloten ‘voorlopig’ afscheid te nemen van mijn studio in Leidschendam. Ik had nog wat fotoshoots staan en die heb ik vanuit huis gedaan. En dat ging eigenlijk heel erg goed. Vandaar dat ik heb besloten om dat voorlopig zo te houden.

Maar hoe krijg ik mijn mojo terug? En vind ik het eigenlijk nog allemaal wel zo leuk? Of zoals Marie Kondo zegt; does it spark joy? 

Ik heb altijd gecreëerd vanuit inspiratie. Ik verveel mij nooit en heb altijd wel wat te doen. Maar is het nog wel fotografie? 

Daarnaast ben ik een mentorprogramma van een jaar aangegaan in Noorwegen. Dit duwde mij ook een beetje uit mijn comfortzone.Wat heel goed is. Ik ben weer gaan tekenen. Maar het bracht ook weer onrust. Welke kant zal ik op gaan? Zoals sommigen misschien van social media weten, heb ik een ‘partner in crime’ Iris met wie ik dagelijks what’s app berichten uitwissel. Vaak zijn het brain dumps en door je gedachten uit te spreken, krijg je inzicht op wat je echt wil. Wat VOELT goed? Iris is ook fotograaf en ondernemer en we kunnen hier echt uren over praten. 

Ik heb besloten om de hele zomer vrijwel niet op social media te zijn. Het kon me niet meer boeien. En het was heel bevrijdend om niet steeds meer op je telefoon te zitten. En door te mediteren kwam ik erachter dat ik vooral mijn inspiratie kwijt ben. Ik kon mezelf niet meer ‘aan’ zetten. En omdat ik een doener ben en het niet zomaar wilde accepteren, ga ik deze zoektocht beginnen. Ik ga 28 dagen op zoek naar inspiratie. Het is geen voorop gezet plan. Ik weet niet waar het toe leidt. Maar ik weet dat commitment een van de belangrijkste stappen is. Daarom heb ik besloten om de 28 dagen zowel op social media als op mijn blog te gaan documenteren. Morgen dag 1.

Workshop fotografie in de bibliotheek van Voorschoten

Ik hou van lesgeven en dingen uitleggen. Al sinds ik op de universiteit vakdidactiek had, wist ik, dat het een vak was waar ik van hield. Toch komt het er niet zoveel van om(fotografie) les te geven. Ik heb onze eigen kinderen altijd geholpen met Nederlands toen we in het buitenland woonden, maar daar bleef het dan ook wel zo’n beetje bij.. En toen ik in contact kwam met de bibliotheek, dacht ik waarom niet? Ik heb nog niet zo’n groot netwerk om op eigen workshop te gaan draaien. We wonen pas twee jaar (terug) in Nederland. Het was dan ook wel een eer dat ik werd teruggevraagd met de vraag of ik het nog een keer wilde doen. De eerste keer was zo goed bevallen. Dus vandaar vanmiddag voor de tweede keer. Ik heb er zin in.